หลงดี ติดดี แก้ยากกว่าติดชั่ว
หลงดี ติดดี แก้ยากกว่าติดชั่ว
เรื่อง "หลงดีติดดี แก้ยากกว่าติดชั่ว"
(คติธรรม หลวงปู่หล้า เขมปัตโต)
โอวาทของหลวงปู่มั่น มีค่าอย่างเหลือล้น ใช้เป็นสิ่งเตือนจิตเตือนใจตัวเอง ไม่ให้หลงติดความดีที่ตัวเองบำเพ็ญ ไม่หลงว่าตัวเราดีแล้วเก่งแล้ว บรรดาหมู่คณะไม่มีใครเคร่งเท่าเรา ไม่มีใครก้าวหน้าในการปฏิบัติเท่าเรา พอความ “หลงดี” หรือ “ติดดี” เกิดมากขึ้น ก็จะพาให้ลืมเป้าหมายการปฏิบัติว่า แท้จริงแล้วเราทำไปก็เพื่อให้หมด “ตัวเรา” แล้วยังจะมี “เรา” ที่เก่งกว่า ดีกว่าอีกหรือ แล้วเจ้าตัวติดดีนี้ ก็จะทำให้เราเป็นชาล้นถ้วย ใครๆ เตือนก็ไม่ฟัง สำคัญว่าฉันเข้าวัดมาก่อน ฉันใกล้ชิดครูบาอาจารย์มากกว่า ฉันนั่งสมาธิเดินจงกรมมากกว่า ฉันรู้ข้อธรรมมากกว่า
แนวทางปฏิบัติเพื่อป้องกันไม่ให้เป็นคนติดดีก็คือ ให้ยึดหลักที่พระพุทธองค์และหลวงปู่มั่นว่า “จงคอยเตือนตนด้วยตนเอง” อยู่เสมอๆ ว่าเราปฏิบัติเพื่อละโลภ โกรธ หลง
การจะให้ใครๆ มายกย่องว่าเราเก่งเราดี
อย่าให้มีในจิตใจ หากมันผุดขึ้นมา
ก็ให้ละมันเสีย ด้วยการรู้เท่าทัน
การมีการเป็น ไม่ใช่เป้าหมายมุ่งละกิเลส
โดยเฉพาะอย่างยิ่งตัวมานะ ที่ชอบเปรียบเทียบกับคนอื่น จับผิดคนอื่น ออกจากจิตใจ บอกตัวเองว่าฉันจะปฏิบัติอย่างคนโง่ ไม่สำคัญตนว่า "ดีแล้วรู้แล้ว" ตามที่หลวงปู่มั่นแนะนำเช่นนี้แล้ว จึงจะพอมีทางให้ปฏิบัติไปได้ตลอดรอดฝั่ง "ผ่านพ้นภาวะติดดี" เพราะถ้าติดดีขึ้นมาแล้ว มันแก้ยากกว่าติดชั่วเสียอีก
